Sniper alley 94

daar ligt een lichaam
dat haar geest een vorm gaf
in een verminkte straat
van een verwonde stad
zij die zelf
geen lichaam meer heeft

maar nog leeft

daar loopt een lichaam
heen en weer gaat hij
om geraakt te worden en bevrijd
van een kwelling
of de waanzin
of door genade van die onbekende dood

een oog kijkt
door glas van ver
naar het kruis op een lichaam
dat beweegt
heen en weer over straat
de loop gaat
heen en weer

terug en heen

terug en weer

heen en weer
wacht hij

dan kromt
zijn vinger ongezien
moeilijk te bedwingen
zou wel willen

de stem smeekt om genade
zijn geest verlangt naar de hare
het oog hoort niet
            maar ziet in het verlengde van een korrel
tot het kruis stilhoudt op het hart
dat een stil gebed
de hemel treft

waarheen men zegt
een zucht
bevrijde zielen brengt
            en haar adem ten ruste legt

terwijl door afstand verscholen
een kolf tweemaal wordt gekerfd
 

                                              1994/95
 
 
 
 

back to  Street Voice No.1
CONTENTS page